14 ตุลาคม พ.ศ.2561
สำนักข่าว Reuters รายงานจากกรุง Muqdisho ประเทศโซมาเลีย เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2561 ว่า ‘นายอับดีฟาตาห์ ฮาชิ’ ผู้จัดการโรงพยาบาลแห่งเมือง Baidoa ออกมาเผยข้อมูลในวันอาทิตย์ ว่า มีร่างของผู้เสียชีวิตถูกนำศพส่งโรงพยาบาลจำนวน 20 ราย และมีผู้ได้รับบาดเจ็บอีก 40 คน จากเหตุการณ์ที่เกิดระเบิดขึ้น 2 จุดในตัวเมืองช่วงเวลาของเย็นวันเสาร์
มือระเบิด 2 คนที่ยอมพลีชีพ ใช้ระเบิดชนิดสายคาดพันรอบเอวไว้อย่างแน่นหนาพร้อมซ่อนไว้ใต้เสื้ออย่างแนบเนียน มือระเบิดคนแรกเดินเข้าไปยังห้องอาหารภายในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เจ้าของคือ อดีตรัฐมนตรีแห่งโซมาเลียนาม ‘นายโมโมเหม็ด อาเดน ฟาร์เกตี’ อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในผู้สมัครเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ในเดือน พฤศจิกายน ซึ่งกำลังจะมาถึง ต่อมาชายคนดังกล่าวดึงชนวนระเบิดอย่างไม่ลังเล ท่ามกลางประชาชนที่กำลังรับประทานอาหาร เพียงไม่กี่นาทีต่อมามือระเบิดคนที่ 2 ก็ดึงชนวนระเบิดพร้อมปลดปล่อยภยันอันตราย ทำลายร้างภายในร้านอาหารอีกแห่งซึ่งตั้งอยู่ในตัวเมืองเดียวกัน
สำหรับเมือง Baidoa จัดเป็นเมืองศูนย์กลางเศรษฐกิจแห่งสำคัญของประเทศโซมาเลีย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของกรุง Muqdisho ประมาณ 250 กม. หลังเกิดเหตุ ‘นายอับเดียซิส อาบู มูซาบ’ โฆษกแห่งกลุ่มผู้ก่อการร้ายติดอาวุธอัล-ชาบับ ออกประกาศเพื่อแสดงความรับผิดชอบ ผ่านสถานีวิทยุอันดาลัส หนึ่งในสื่อหลักของกลุ่ม พร้อมให้เหตุผลว่าการที่เลือกร้านอาหารทั้ง 2 แห่ง เป็นเป้าหมายโจมตี เป็นเพราะมีทหารแห่งกองทัพโซมาเลียแวะเวียนเข้าไปใช้บริการอยู่เป็นประจำ
โดย ‘กลุ่มอัล-ชาบับ’ เป็นแนวร่วมของกลุ่ม ‘อัล-กออิดะห์’ กลุ่มก่อการร้ายหัวรุนแรง ซึ่งมีทั้งกำลังคนและอาวุธหนักมากมาย พวกเขาต้องการทำลายรัฐบาลโซมาเลียที่มีชาติตะวันตกหนุนหลัง พร้อมทั้งสถาปนารัฐใหม่ตามอุดมการณ์ของศาสนา
สหประชาชาติเคยวิเคราะห์ว่าในปี พ.ศ.2554 กลุ่มอัล-ชาบับ มีรายได้ 70-100 ล้านดอลลาร์ ซึ่งมาจากค่าธรรมเนียมรวมทั้งศุลกากรซึ่งเก็บจากท่าเรือและสนามบิน อีกทั้งยังรวมถึงการขูดรีดภาษีจากผู้ผลิตสินค้าต่างๆ ในประเทศ ก่อนที่จะสูญเสียรายได้ ตั้งแต่ตอนถูกแอฟริกันขับไล่ออกจากเมืองหลวง
ประเทศโซมาเลียในปัจจุบัน เต็มไปด้วยความยุ่งเหยิงหลังจากที่ตกอยู่ในสภาพรัฐล้มเหลวมาเป็นเวลานานมาก จนกระทั่งเริ่มมีความหวังมากขึ้น หลังจากที่ได้ประธานาธิบดีซึ่งมาจากการเลือกตั้งอย่างถูกต้อง คนแรกในรอบ 20 ปี ได้แก่ ‘นายฮัสซัน เชค โมฮามุด’ เขาเป็นทั้งอดีตนักวิชาการผู้มากความรู้และเคยเป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อปลดปล่อยชาวโซมาเลียจำนวนมาก เขาช่วยประชาชนเหล่านี้ให้เดินทางกลับจากการลี้ภัยพร้อมกับเงินลงทุนจำนวนหนึ่ง บวกกับความชำนาญต่างแดนเข้าไปเปิดธุรกิจและพัฒนาประเทศให้ดีกว่าที่เคยเป็นมา
